Beknopte
biografie
Harry Koolen wordt op 22 juni 1904 in de gemeente Meerssen
geboren, als jongste zoon van het daglonersgezin van Antonius Koolen en Maria
Huijts.
Tussen 1919 en 1922 (vanaf zijn 15de jaar) behoort hij tot een groep jonge
leerlingen die hun eerste kunstzinnige vorming ontvangen van Jan van
Puijenbroeck, een Antwerpse schilder die tijdens de oorlog '14-'18 was
uitgeweken naar Nederland en gastvrijheid genoot in de gemeente Meerssen.
Tot die groep behoren eveneens: Charles Eyck, Henri Jonas, Hub Levigne, Alfons
Volders, Pièrre Klein, Joseph Tielens en Henri Schoonbroodt.
De zeer jonge en gedreven Harry Koolen vertrekt op 16 jarige
leeftijd samen met de twee jaar oudere Charles Eyck naar
Amsterdam, om daar aan de Rijksacademie te gaan studeren. Hij is echter te jong
om toegelaten te worden tot de academie, waardoor hij genoodzaakt is om zich met
allerlei baantjes in leven te houden. Van 1922 tot 1926 studeert hij aan de
Rijksacademie te Amsterdam onder de professoren Jan Hendrik Jurres, Nicolaas van
der Waay en Hendrik Jan Wolters. Directeur destijds was Prof. Dr. Antoon
Derkinderen.
De gemeente Meerssen kent hem zelfs een jaarwedde toe. De resterende kosten moet
hij zelf betalen.
In Amsterdam ontmoet hij Ali Smit met wie hij in 1928 trouwt.
Deze had reeds een dochtertje (Rita) uit een eerder
huwelijk, waarover hij het voogdijschap verkrijgt.
Uit dit huwelijk worden drie kinderen geboren, te weten Marco, Mirjam en Tom.
Het gezin woont geruime tijd aan de Prinsengracht.
In 1929 (hij is dan 25 jaar) vestigt hij zijn reputatie als portretschilder met
een portret van zijn vriend en collega Hubert Levigne, waarvoor hij de Therèse
Schwartze-prijs ontvangt. Dit levert hem f 600,- op, een heel bedrag voor die
tijd en zeker voor een jonge kunstenaar. Maar nog belangrijker is de publiciteit
die de prijs met zich meebrengt en de daaruit voortvloeiende opdrachten voor het
maken van portretten.
Vele exposities volgen zoals in Amsterdam, Maastricht,
Tilburg, Nijmegen, Venlo, 's Gravenhage en Breda.
Niet alleen nationaal maar ook internationaal zoals in Duitsland (Keulen en
Düsseldorf) en in Engeland, alwaar zijn werk opgenomen is in een grote reizende
tentoonstelling samen met dat van J. Sluijters, Ch. Toorop, C. Willink, D. Ket
en P. Mondriaan.
Terwijl Harry Koolen woont en werkt in Amsterdam, houdt hij
een pied-à-terre in Limburg. Hij verblijft op verschillende plaatsen in Limburg
waaronder Maastricht, Eymael (België), Houthem en in de molen van Rothem.
Tijdens de oorlog verschaft Harry Koolen zowel in Amsterdam als in Limburg
gastvrijheid aan diverse vrienden die op dat moment hun beroep niet vrij kunnen
uitoefenen, onder wie de violist Herman Salomon, en de toneelspelers A. Defresne,
Albert van Dalsum en Jo Sternheim. Hij heeft in deze periode Sternheim
geportretteerd. Dit schilderij maakt momenteel deel uit van de portretgalerij
van de Stadsschouwburg in Amsterdam. Het huwelijk met Ali komt voor de oorlog
danig onder druk te staan. Het paar leeft al praktisch gescheiden sinds 1940.
Uiteindelijk komt het tot een definitieve scheiding die in 1946 wordt
uitgesproken.
Gedurende de tweede wereldoorlog woont en werkt hij zowel in
Amsterdam als in Limburg. Nadat in 1944 tijdens de bevrijding van Houthem een
verkeerd afgeworpen brandbom zijn atelier en het zich daarin bevindende werk en
materiaal volledig verwoest, keert hij aan het eind van de oorlog van het reeds
bevrijde Limburg terug naar het nog steeds bezette Amsterdam, in de
veronderstelling dat de bevrijding van het noorden niet lang op zich zal laten
wachten. Helaas een verkeerde inschatting. In Amsterdam maakt hij zodoende de
hongerwinter mee.
Broodmager en straatarm keert Harry Koolen na de oorlog terug naar Limburg.
Dit keer niet naar het heuvelland maar naar de oostelijke mijnstreek. Het
opbloeien van de industrie, met als voorloper de Limburgse mijnen als
leverancier van de benodigde energie in de vorm van steenkool, zou ook een
kunstenaar de nodige opdrachten kunnen opleveren.
De eerste expositie van Harry Koolen na de oorlog vindt echter
plaats in september / oktober 1945 in het Rijksmuseum te
Amsterdam. Deze groepsexpositie draagt het thema "Kunst in vrijheid".
Direct na de oorlog documenteert hij op een indrukwekkende
wijze de slachtoffers van de holocaust. Deze tekeningen zijn opgenomen in het
boek "Menschen aan flarden" van Frits Dohmen, dat uitgegeven is door
boekhandel Winands te Heerlen in het jaar 1946.
Op zoek naar een atelierruimte wordt hij door de gemeente
Heerlen op het leegstaande kasteel Terworm geattendeerd, waar hij in 1946 gaat
werken en wonen. Vanaf die tijd mengt hij zich ook in het culturele leven van
Heerlen. Zo bezoekt hij bijeenkomsten bij Mw. Meuleman, echtgenote van de
toenmalige directeur van de vroedvrouwenschool. Huize Meuleman geldt als een
trefpunt van kunstenaars en intellectuelen.
In 1946 houdt hij een expositie in het nieuwe gemeentehuis van Heerlen,
ontworpen door Ir. F. Peutz.
Harry Koolen treedt in het huwelijk met Bep Mous, die hij
heeft leren kennen bij de familie Meuleman. Uit dit huwelijk zijn vier kinderen
geboren, nl. Harry (jr.), Lucas, Marijke en Hanneke.
Samen met zijn vrouw Bep onderneemt hij vele studiereizen naar Frankrijk,
Italië en Ierland.
Omstreeks 1958 maakt hij een uitgebreide documentatie in schilderijen en
tekeningen van het mijnbedrijf. Hij belicht hierin met name het zware werk en
leven van de mijnwerker zowel boven- als ondergronds.
Hij blijft talloze portretopdrachten uitvoeren, onder andere van leidinggevende
figuren van DSM en Philips, Koningin Juliana (1947, gouvernement), diverse
burgemeesters en bisschoppen.
Naast portretten en religieuze onderwerpen schildert hij ook vrije figuraties,
Limburgse volksgebruiken, landschappen, steden en bloemstukken.
Voor Swinkels B.V. gevestigd te Bree (België), een fabriek in gordijnstoffen,
ontwerpt hij jarenlang dessins.
Verder maakt hij omvangrijke wandschilderingen voor onder andere de Brand
bierbrouwerij te Wijlre (1937), het gebouw van de luchtmachtstaf te 's
Gravenhage (1956), de abdij van Middelburg (1957), de melkfabriek Campina te
Eindhoven (1960) en de PTT (1967) eveneens te 's Gravenhage.
Harry Koolen heeft geschilderd tot aan zijn dood.
Op 26 januari 1985 overlijdt hij op 80-jarige leeftijd op Terworm te
Heerlen in zijn ziekbed, dat opgesteld stond in zijn atelier temidden van zijn
laatste schilderijen.
Korte leeswijzer:
Deze site bevindt zich nog in een testfase.
Voor eventuele reacties of verzoek tot contact vul s.v.p. het formulier onder
"contact" in.
Alle kleine afbeeldingen op de volgende pagina's zijn, door er op te klikken, te
vergroten. Alle onderstreepte teksten zijn, zoals normaal bekend, hyperlinks
naar andere pagina's of afbeeldingen.
Binnen het hoofdmenu (zie "Inhoud") zijn enkele submenu's
ondergebracht:
Zo zijn de schilderijen en tekeningen ieder onderverdeeld naar onderwerpen:
portretten, vrije figuren, landschappen, religie etc.
De bijzondere onderwerpen betreffen enkele thema's (in verschillende
technieken): mijnarbeid, dorp en land (m.n. het Limburgse leven, processies e.d.),
wandschilderingen, gordijnontwerpen (sommige onderwerpen nog in voorbereiding).
Onder "beschouwingen" zijn enkele teksten opgenomen ter gelegenheid
van tentoonstellingen.
"SHK" bevat informatie omtrent de Stichting Harry Koolen.
Tenslotte zijn onder "koppelingen" enkele links naar andere websites
ondergebracht,
welke voor het onderwerp van belang zijn; tevens wordt hier op speciale pagina's
een en ander verteld omtrent het ontstaan van de collectie Rolduc en wordt een
impressie gegeven van Terworm in periode 1947-1985, de periode dat de schilder
daar woonde.
Laatste aanvullingen: religieus werk: beelden uit het Oude
en Nieuwe Testament; diverse
portretten.
terug naar algemeen
Copyright © 2000 voor alle afbeeldingen erven Koolen, eigenaren en/of Stichting Harry Koolen. Alle rechten voorbehouden.
Laatst bijgewerkt: 31 okt 2001 23:08:11 +0100.
